umut tehlikeli bir þeydi savururdu beni o çýkmazdan bu uçuruma sabýrsýzlýðým yorardý kalbimi her sabah doðup her akþam öldürürdü beni mevsim hazandý yapraklar sarý ama ben içinde saklý duran baharý görürdüm mevsimde yapraðýn kýrýlganlýðýydý kalbimdeki basar geçerdin un-ufak olurdum aldýrmazdým acýrdým acýnýn içindeki saklý sevinçle aðlardým dudaðýmda bir kocaman umutlu gülümseyiþle tehlikeliydi iþte serseri bir kurþun gibi çarpa çarpa duvarlara savururdu beni ve vurarak dýþýmdakileri
canlý cenazeyim þimdi ama olsun en azýndan yok artýk caným acýyacak korkusu daha fazla acýyamaz ćünkü
desem de her þeyin ’daha’sý olacaðýný da senden öðrendim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
şairziye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.