býçak kesmez hiç bir kelimeyi
bu saatten sonra
ve kaný akmaz
hiç bir þiirin oluk oluk…
duygularý talan edilmiþ
kör sevda(lý)larýn
caný çýkmaz ruhsuzlarýn
ve ipe götürmez artýk
hiç bir gerçek
hiç olan kimseyi…
þizofren aþýk kurban eder
kurdu, kuþu, börtüyü, böceði
cümlesi piç olur sevda(lý)larýn
paranoyak iz’düþümlere
zifiri gecelerin
kara’basan gündüzlerinde…
kendi gölgesinden korkar olur aþýk
maþuðun gölge oyunlarýný izlerken
ve fakat
maþuk da basacaktýr elbet
bir gün kendi gölgesine…
aklýný kaçýrmýþ olmalý kelimeler
kalemi has
yüreði ham bir þairin
ellerinden akarken cinnetin resmi
ve yolunu þaþýrmýþ olmalý
nereye saklanacaðýný bilemeyen
zavallý harfler…
ki, artýk
ne soru iþareti
ne ünlem
ne üç nokta
ne virgüller
ne de parantezler
düzeltemeyecek bu imla bozukluðunu…
dilimiz uyuþurken
beynimiz yanarken
katlidir yüreðimizin
fermansýzca bu!..
10.04.2014/Sev_tap