Çok söz var dile getirelecek Fakat dökülecekken dudaklarýmýn arasýndan yüreðimde nasýrlaþanlar Lâl oluyor dilim Dimaðýmýn zindanlarýnda hapsoluyor ümitlerim...
Bir çocuk var aðlayan, elini tutamadýðým Bir anne var, feryadýna yürek daðladýðým Bir insan var uzaklarda, sessiz çýðlýklarýna susamadýðým.
Ýnsanlarýn en büyük ibadeti "insan sevmek" olmalý ki Mutluluk iþte o zaman baki!
Eylem Özkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eylem Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.