Sevgiye baðnazlýðýmý yitirmemiþken Farklý bir kiþiliðe bürünebiliyor yüreðim Mahzunca gülüyor gerçek kiþiliðim Tut diyorum ellerimden Sakýn býrakma beni benliðim.
Öyle uzak bir yer ki Ýstenilse de ulaþýlamayan Saflýðýný koruduðunu bildiðim bir yer var Ama hayat gitmeye vermiyor meyil. Ýhtiþamýnda kaybolurken yaþanýlanlarýn Suçlu aramak hiç de adil deðil.
Muzdarip gönlüm Gözyaþý dökmekten bile men Bedirli gecelerde Hayal kuramayacak kadar derbeder Þimdi üç kuruþa satmýþken düþlerimizi Yüreðim bir kez daha dalalete tanýklýk eder.
Ýþte gene dileniyorum Beni mahrum eden sen misin? Hayat Artýk, beni biraz sever misin?
18.07.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eylem Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.