Ýnsana kýydýlar! Sessizliðini bozmadý inançlarýmýz Bir Tanrý vardý el açýlan...
Gafil avlanmýþ çocuklarýmýz var Gençlerimiz vardý býyýklarý yeni terlemiþ Hepsinin hayallerini sýðdýrabilir miyiz bu evrene? ...bilemiyorum
Nezretmek varken bir ömrü çocuklara Bir hayat sunamadýk onlara. Adil yaþamdan dem vururken dilimiz Koruyamadýk sizi Bu çarpýk düzenin karanlýklarýndan.
Af edin bizi! Silahlar konuþtu bu ülkede Önüne geçemedik. Her gün bir anne aðladý Arsýzlaþýp silemedik göz yaþlarýný.
Artýk ’ölüm yok’ diyemedik!
EYLEM ÖZKAN 13.03.2014
Fotoðraf: Faruk Tarýnç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eylem Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.