seni sevdiðim o kadar belli mi gerçekten belli etmem sanýyordum, sessizim ya..
meðer insanýn sessizliði gölgesine benzer ve gölgesinin peþinden gider, anlýyorum. portakalla erik birbirlerini tanýmazlar ayný bahçede meyve olmanýn dýþýnda hep biri diðerine geç kalýr..
ömrümüz bir curcuna, yaþadýklarýmýz. nedense gülümsediðim her þey kayboluyor! saksýda aðaç yetiþtirmeye kalkýyorum bir de meyve versin istiyorum üstüne üstlük, güzel olan her zaman doðru deðil ki!
gerçekten o kadar belli mi seni sevdiðim belli etmem sanýyordum, suskunum ya..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melek KIRICI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.