Çok zor çok... Laf anlatamamak. anlamak ama anlatamamak... Çaresizlik.... Sonuçsuzluk...ailesizlik... Yardým alamamak, yalnýz olmak... Sýkýþmýþ hissetmek, suçlu hissetmek, farklý davranmayý becerememek...
Kýsýr döngü, asýk bir türlü gülemeyen bir yüz, sürekli huzursuzluk, gerginlik, beceriksiz hissetme... Kaygý, korku, endiþe, haksýzlýða uðrama, terkedilme, zorunlu ve sýnýrlý yoklamalar...
Ümitsizlikle boþa akan birbirini tekrarlayan ; amaçsýz görünen, bir çýrpýda birþeyler yapamadan rüya gibi, sanal, boþ durma boþa çalýþ günleri... Aynada yansýyan ruhumun yorgunluðu, gelecek günlerin çaresizliðimin habercisi, anýlar dizilip halka halka, gelgitlerde benliðim hesapta...
Bir kaþýk dondurmada deðil mutluluk, geçmiþin tozlu raflarýnda da yok, umarsýz çýrpýnýþlarý kalbimin teselli etmiyor, gözyaþlarým kurumuþ, hiç olmazsa vicdaným deðil... Yine tek çarem dualarým, kimbilir belki mucizeler olur... Ýnanmazsam biteceðim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sema eren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.