Gurbete düþeli yüzüm gülmedi Aþký tadayým derken hayatým karardý Sevip de hançerlenmek bana ders oldu Bir daha sevmek mi tövbeler olsun
Gurbet ‘e geldim geleli tütmez ocaðým Kapým acýktýr, dost yok çalmýyor zilim Anadan babadan kardeþten yok haberim Bir daha gurbete gelmeye tövbeler olsun
Sevdiklerim den ayrýyým onlar sýlada Hasretleri volkan oldu patladý kalbimde Buralarda ne hallere düþtüm görenim yok Sevdiklerimden ayrýlmak mý tövbeler olsun
Vasýf’ým kademe kademe çektim hayatýn çilesini Mutluluðu hüznü her acýyý tattým bu yaþta Felek bana mýydý bunca zulmün ve garazýn Bir daha feleðe meydan okumak ‘mý tövbeler olsun
VASIF TEMEL ÇOBANOÐLU 24.03.2014 PAZARTESÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
vasıf temel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.