Kendi topraklarýnda horlanan, ezilen, ve zulme uðrayan bütün mazlumlarý en masum yanýndan öpüyorum…
ÇOCUKLARIMIZ GELECEK
Siz yalanlarýnýzla sýrtýmýza vurdukça bu aðýr yükü, Biz en ýssýz duygularýn ucuna asýyoruz özgürlüðü, Çocuklarýmýz gelecek esmer tenli, siyah gözlü, Çocuklarýmýzý gözlerinden öpecek mas mavi gökyüzü.
Sanmayýn ki ölüyoruz vuruldukça kurþunlarýnýza, Þerefli ölümlerle ruh býrakýyoruz çocuklarýmýza, Bir gün çýkýp gelecekler bir fecrin ardý sýra, Can verecekler bu solgun þehre, ölü daðlara.
En uzak zindanlarý getirecekler size bizden, Lekeleriniz haykýracak duvarlarýndaki kirden, Zaman çocuklarýmýzý bembeyaz alýnlarýndan öperken, Geçmiþin bütün renkleri utanacak sizden.
Aydýn YÜKSEL-ANKARA 03.04.2014-Perþembe 02.30
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aydın YÜKSEL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.