bu dere kýyýsýndan çýkalý
biraz þarap þiþesi, kan saðýmda
soluðunu içen dört mevsim yeþildir
oy
odun, kömür, gaz deðil yakan bu ateþi
namus belasý, kara sevda ve ataç maziye
talan edilmiþ halým
maun serencamýndan derman arýyor
sarýlsam kavga ederler
kan tutuyor beni
çekin, çekin fotoðrafýný
kaltak bir pusu dönmüþ arkasýný bekliyor
yaklaþtýrmayýn
affetmez eldeki, güne mucize gibi saplanmýþken
nasýl da bahtiyar az önce ýslanan parmak
kan, su
ve hoyrat bulutlar
ne zaman yola çýkacaksýnýz kim bilir
topraða gömsünler
konusuz çýrpýnýrken hava boþluðunda dudaklarým
güzel kayalarýn içinde çocuklar
tek tek alýnlarýndan öpüyor tanrýcaðýz, istibdat
sanki soyunsam
girebileceðim
birbirini götüren nötr
olmuyor
uzun uzun, tek tek açýyorum kalemlerimin ucunu
hayal gücü tek gücü çocuklar birikiyor
mat bir ozon tabakasýna
laciverdi kaynayýþlarda
küçük ayý, samanyolu ve ejderha
ömrümde görmediðim kadar çok kurt çýkarýyorsunuz
rahat býrakýn
deliren suyu tutayým avuçlarýmda
gül çýkacak etimden
yediveren soluðuyla