“bir inancýn yüceliðinde buldum seni”
yürek omuzlarken cefayý, sevdasýna umut yaðdýrýr
ki biz ne zalimler gördük çocukluðumuza þamar indiren..
her mevsim bir insan doðar
her insanýn bir mevsimi doðurduðu kadar
zamansýzlýðý yakma gözüm,
býrak hüzün ve heyecan o’nda buluþsun
ve býrak.. kavgamýz, özerkliðinde kalsýn
bazen kýsa cümleler
çok daha iyi anlatýr uzun yýlgýnlýklarý
insanlýðý yazmak hala yasaksa, uzatma
kes hesabýmýzý ve kendini ele ver!
geçer elbet keder, gam ve tasa
biz yine þiir duyar, þiir fýsýldarýz kulaðýna
…
velhasýl, þairlik zor iþ gözüm
diyarbakýr"a benzer isyaný
ege"de yýkanabilir öfkesi
biraz kalender olacaksýn, biraz mahçup
ve biraz da sivri...
…
-defalarca haykýrdýk oysa… inanç da en az sevgi kadar deðerlidir
çünkü bir yaný insan"dýr ve aslolan, neye deðil nasýl inandýðýmýzdýr-