korkuyorum..
hiç duymamýþtýn deðil mi
sensizliðin beni nasýl lime lime ettiðini
yüreðimden sürekli trenler kalkýyor
ve ben kederimle baþbaþa
ince bir ip üstünde sallanýyorum
...
ahhh sevdiðim
ahh sevdasýný gönlüme yakýþtýrdýðým tek davam
diyorlar ki yaþamalýsýn
diyorlar ki bu kahpe düzene bir çalým da sen atmalýsýn
biliyorum, anlýyorum, görüyorum
o halde neden bu kadar þiire gömülüyorum
kýrksekiz saatten bu yana öfkem yapýþmýþ yakama
kýþ güneþi bile ýsýtmýyor sýzýlarýmý
dönüp dönüp içime yaðan kimsesizlik
yakýyor harflerimi an be an
her sayým vakti vuruldukça kapýlar
göðsüme sadece sensizlik indiriyor zaman
...
oysa bir sonraki görüþ gününde
yeni fidanlar getirecektim avuçlarýna
berrak bir gökyüzü yansýyacaktý yüzüne
ve mavi gülüþün yine siper olacaktý gövdeme
...
korkuyorum sevdiðim..
üstelik zulme inat, dünyanýn pisliðine inat, esaretin aðýrlýðýna inat
deli gibi üþüyorum umudu sensiz,
"artýk ölecek yanýmýz kalmadý.."