DÜŞ YAKAMDAN YALNIZLIK

Sus, hadi, tek kelime dahi etme
Suçsa suç yokum bu oyunda.
Varsýn yalnýz kalayým öylesine alýþýðým ki
Sessizlik can yakar, iyi bilirim
Yokluk acýtýr ötesi kara bir gölge…
Hadi kapat perdeyi.

Gör iþte, oyun bitti.
Hangi oyun mu;
Elim sende ya yüreðim?
Deðme sakýn;
Ne ruhuma ne de elime.

Gönül gözüm hep açýk benim
Ömür boyu bu iþte tek suçum;
Ne yadsýdým kendimi ne de düzeneði
Varsýn ýssýzlýk hüküm sürsün
Ya da suçlanayým insan olmanýn hakkýyla.

Resimleri attým bir kenara
Hani yüzü gülen þu küçük çocuk;
Yeri geldi mi aðlamayý da bilmeli
Olamam ki kaskatý
Sevgi de olmalý en az hasret kadar.

Düþ yakamdan yalnýzlýk,
Biliyorum bu, yakalandýðým kaçýncý tuzak.
Sorgu sual bir yandan,
Hep insanlar olmadý mý can yakan.
Neyin bedeli ödediðim;
Artýk cevabýný dahi merak etmiyorum.

Ýrdele, sorgula istersen nefret et,
Çal, çýrp hatta barýndýrsan da haset,
Söyle bu mudur yolu insan olmanýn.
Sözüm var kendime;
Seveceðim ölene dek
Sayýsýz kez yanýlsam da.

Sosyal Medyada Paylaşın: