Elim
Benim elim kulagim degil,
benim elim gözüm deðil,
benim elim ayaðým deðil,
benim elim dilim deðil,
benim elim aklým deðil,
benim elim kalbim deðil,
benim elim,
benim sadece elim!
Elimle duymam,
görmem,
yürümem,
konuþmam,
düþünmem,
sevmem
elimle sadece tutarým,
dokunurum
ve yaparým.
Elimin hükmü budur,
sorumluluðu budur,
imkaný budur.
Elimin,
diðer elimle bir alakasý yoktur.
Elimin evi ayrýdýr,
herþeyi ayrýdýr
bir tek efendisi aynýdýr!
Bu sebeple gözlerimi sustum,
içinin renklerini açtým göðün,
gönlün olsun diye.
Sen silme bir neþeyle girip içine bak dünyamýza diye.
Bu sebeple aklýmýn kantarýndan vazgeçip
kalbimin hassas terazisin de
her bir anýna deðer verdim.
Seni seçilmiþim kýlýp ömrüme nasip edeni bu sebeple Rabbimdir diyerek þükrettim.
Sen kim misin?
Tabii ki kalbimin kavlince karar kýldýðým
yaþama heyecanýmsýn.
Eþim,
iþim,
aþiyaným
en haklý duamsýn.
Adýný bile bilmem herhangi bir yalnýzlýðýn.
Bir türküde yada
bir þiirde duymuþluðum vardýr belki.
Belki çorak bir arazide kendiliðinden yetiþen
bir aðaçtan esinlenmiþimdir.
Hic bilmem tek baþýna nasýl nefes alýr insan.
Ben beni bildim bileli en az iki kiþiyle yürüdüm.
Gölgemsiz hiç çýkmadým sokaða.
Dedim ya
yalnýzlýk nasýl bir þey bilmedim
ölüp de bir derin çukura konulmazdan evvel!
Hiç birþey deðilmiþim gibi;
bir ses,
bir soluk,
bir umut,
bir soru,
var olmak istiyorum.
Bir artan ya da bir eksilen deðil,
bir yangýndan geriye kalan
veya bir tefecinin elinde çoðalan da deðil.
Hiç yokmuþum da bir günah
ya da sevap olmamýþým gibi
sayýlmak istiyorum.
Hiç atýlýp tutulmamýþcasýna
bir nefretin
ya da bir muhabbetin taraftarý olmamýþ gibi
kaydým olsun istiyorum.
Hatta herhangi bir niyetimle bile bu dünyaya bulaþmadan çekip gitmek istiyorum.
Bela ve musibetler,
çaresizliðin cevriyle daraltýp bunalttýkca,
bende ölümü bir yerlerde kýstýrýp yapacak
bir þeyi olmayacak hale getireceðim.
Ya o beni öldürecek
ya da ben ona alýp gideceðim
bu hayattan.
Ne bir nefese mecalim var
ne de bir nefeslik hevesim.
Bildikçe bulanýyorum,
bulandýkça bunalýyor
en uzaðýna gitmek istiyorum kendimin.
Ben de her kimse gibi
ömrünü yaðmalayan bir haramiyim.
Bu yaðmadan,
bu talandan bana kalan,
sadece iþini cok iyi yapan eþkýya yalan.
Saatleri durduramam biliyorum,
ben beni an be an öldürerek ölçen
zamaný ölçmekten vazgeçiyorum!
Ölsem
Bir ölsem bir ölsem.
Mesela bir mermiyi alnýmýn ortasýyla vursam
ya da bir yangýnýn ateþine har olsam.
Denizlerin dibini boðsam,
uçurumlarýn içini doldursam.
Ah bir ölsem bir ölsem.
Dipsiz karanlýklarýn hýckýraný olsam da
her mezara ben gömülsem.
Kaným dökülse damar damar kurusam,
yankýsýz yalnýzlýðýmla en deli tarafýmýn tokadýyla çarpýlsam.
Delilsiz,
destursuz yaþamanýn bedelini
vicdanýmýn en ücrasýna kadar söyletip
kahrolsam.
Ah bir ölsem de
tek bir aðlayaným olmasa timsahlardan baþka.
Gönüllüsü olduðum bu ölmenin
bari hakedeni olsam!
Yorum
Yemi-yorum,
içmi-yorum
öðreni-yorum.
Sevi-yorum,
incinip,kýrýlý-yorum,
kuru-yorum
baðýrý-yorum içimin tenhalarýna.
Günahlaný-yorum,
tövbe edip aklaný-yorum
baðýþlaný-yorum.
Anlý-yorum ki
bu yaþamak denen herþey yorumdan baþka birþey deðil.
Bende bir nefesten bir hevese,
bir hevesten bir nefese
yorumlaný-yorum iþte!
Hep birlikte yalnýzlýðýn dayanýlmaz aðýr vebalini tasiyorum.
Hangi gerçeðin üstünü örtsem küfür
hangi hayalin perdesini sýyýrsam can kýrýklarý.
Her gece aðýrlanan karanlýðýn kirlerinden
her doðan güneþle boðulmaktan yoruldum.
Ben gölgesi olmayacak yarýnlarýn
eline uzatýrken yüreðimi
her dün eskisi vakitlerin
diþlerinde çigneniyorum.
Bu çarmýhlardaki aklýmdan
ve sýrtýma saplý dünya hançerinden
bir de hep secde de Allahlanmaktan,
uslanan olmaktan usandým.
Bin çarþýnýn gönüllüsü kelimelerin,
içime kanamasýndan kendime kalaný
sesim olsun bari!
Belki
hep birlikte yalnýz olduðumuzu
anlatabilirim!