Kâbuslar neresinden yara aldıysa acıtmıyor artık acılarımı
zeynn
Kâbuslar neresinden yara aldıysa acıtmıyor artık acılarımı
Dipsiz bir kuyuydum bulduðunda beni
Ýçime atýlan taþlardan temizlenmek
Koparýyorken insanlýðýmýn ilk düðmesini
Ýnancýmý kurban ediyordum gecelerin zifirine
Helallik isteyen kahýr
Kýyýdan-köþeden sýzýyor çýrpýnýþlarýma
Çarpýþýyorum kimsesizler meydanýnda
Aðýtlar sürüyorum yüzümün her köþesine
Ýhânetlerine katlanabilmek için
kirli düþünceler besleyenlerin
Eli-yüzü düzgün kâðýtlarýn kesip uçlarýndan
Bir tutam saçýmdan
Gömleðimden bir parça
baðlýyorum uçurtmalarýn ayaklarýna
Tertemiz yüreðim
çamura bulanmak üzereyken
buldun beni
Sol kanadýndan vurgun yiyen
melek gibi
Düþüyordum göklerin ellerinden
Tuttu gecelere teslim ettiðin ruhun
kâl-u belâ`da
kaderimden
Bilir misin
bilirim
Yalýn ayak göðsümde dolaþtýðýn saniyelerin çýnlayýþýný kulaklarýmda
Kan kokan sözleri yudumlarken
baþýmý sokacak kale
göðsümü koruyacak siper oldun
``Korkma.`` dedin
`` Zûlüm perdesi aralanýpta,
merhâmet zincirinin halkasý takýlmazsa boynuna,
taþýdýðým can`a yemin olsun ki
terimin tuzu yakýncaya dek bedenimi
taþýrým seni sýrtýmda.. ``
dedin...
sustun...
aðlamayý bir süreliðine erteledin yüreðimde
Gözlerime fýsýldadýn âþkýn en saf hâlini
Horlanmýþ gözlerin hapsinden çýkýp
Sözlerine emânet býraktým düþlerimi
Kâbuslar neresinden yara aldýysa þu sýra
Acýsýndan acýtmýyor artýk acýlarýmý
Sen geldin
Yýldýzlar daha bir parladý sanki
Ay bile caymýþtý
her gece bekçisi olmaktan
gönlümle kavgalarýmýn
Çok yalnýzdým bunca kalabalýk içinde
Köþesine bir kâse süt býrakýlan bu sokaðýn
Anne kokusundan mahrum kedi yavrusuydum
Bir tutam sevgiye tüm þirinliðimi sergileyecekken
buldun beni
uzaklaþtýrdýn
alnýma düþen çizgilere
mürekkep lekesi akýtanlarýn gölgesinden
Ölümlü âþklarýn
adileþmiþ þahýslarýna
ölümsüz þiirler yazarken buldun beni
kýrdýn kalemimi
sen ben olmaktan sýyrýlýp
b/iz olduk
satýrlarýnda mutluluðun
***
Þu bedenim
çöp olsun ki kuyu diplerinde
kimliðimden haber veren
mezar taþým olmasýn ki kara toprakta
seni senden bile çok sevdim ben
beni ben yapan sana
umursamadýðým bu canýn af dilendiði her saniyesi
fedâ olsun
sensiz olduðum gün
ölümle randevum var
kadýným dediðin her âný
soluncaya dek
sulayacaðým gözyaþýmla...
Zeynep Ece Eren
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.