GÜLÜŞÜN SORULUNCA AKLIM KASIRGA

En iyi seni anlatýrým ben.

Gülüþünü mesela,

Bak gördün mü onu bile unutmuþum.

Anlatamýyorum sen gülerken açan çiçekleri,

Heyecanýn gözümde býraktýðý rengi..

Renkler ki dolaþtý evrende duman oldu.

Bulut oldu.

Aktý yüksek daðlardan,

Þelale oldu yol buldu.

Bulduðu yolda ses duydu,

Ses çýðlýk oldu.

Dað sese “ses” verdi de

Yine eksik oldu.

Anlatamadý dudak, dil kilite durdu.


Dokundu durdu sen diye rüzgara,

Savruldu fýrtýna oldu.

Esti gürledi,

Yaðmur ve kasýrga durdu duruldu.

Sessizlik kulak yýrtan çýðlýðýný savurdu evrene..

Çýt çýkmadý o an.

Sessizliðe fýrsat bir bebek doðdu,

Adý yok saný yok cinsi cibiliyeti yok.


Çýðlýklar yaz musonlarýnda

Aðaç söken boralar tekneye yoldaþ,

Gündoðrusuna sarmaþ dolaþ..

Yol ki rotasý belirsiz.

Yol ki kendini unutan

Dalgalar rehber martýlarýn türkü dilinde.

Yollar katlanýp kendini dürüyor

Gülüþünün gamze girdabýnda.


Görüyorsun ya sevgili,

Bir gülüþünü sordular aklým þaþtý

Allah muhafaza ey bütün gülüþler

Gülüþünü kimse sormasa..

Gönlümün nevbaharý solmasa
Sosyal Medyada Paylaşın: