o geceyi, gözlerinin içinde yaðmuru dinleyerek yazacaktým. sen mutluluktan aðlayacaktýn ki, ben sana susayacaktým… gelmedin… —þimdi o yaðmur, kim bilir hangi bulutta saklanýyordur—
ucuna kýþ ayazý ölüler asýlmýþ, kuru dallarýn sesini dinleyerek hangi þiirime kalem olsam, rengim baykuþlara gece vardiyasý… kampanalar çalmaya baþladý, nerdeyse þafak sökecek derken öyle karanlýk çöker ki birden, hiçbir tarifime sýðmaz sancýsý…
...,
o geceyi, seninle baþ baþa yýldýzlarýn altýnda yaþayacaktým. sen öyle güzel parlayacaktýn ki, ben sana ýþýk olacaktým… gelmedin… —saçýn karýþmamýþsa sakalýma, ölüdür gerçek yüzü gecenin—
rüzgar bile don tutmuþ baksana, sallanýr mý þimdi salýncaklar ya bu karanlýk nedir böyle, aç kurtlar mý parçaladý yýldýzlarý… sönerken birer-birer hayal balonlarý, yüreðim sýkýþýr cenderede ve ne kadar hayalet varsa içimde, kýrar kapýlarýmý fýrlar dýþarý…
...,
o gece, seninle ayný pencere camýna alnýmý dayayacaktým. sen buðudan kaðýt olacaktýn ki, ben resmini yapacaktým… gelmedin… — hedefi ýskalayan zaman, böyle gecelerde parçalar camlarý—
ama sen o gece iyi ki gelmedin biliyor musun, iyi ki gelmedin gelsen mutlaka yaðmurlarýn yaðacak, yýldýzlarýn parlayacaktý... ama zamanýn þaþýran rotasý, bir punduna getirip canýmýn içi bir baþka zaman bu þiiri, bana yazdýrmasa da sana yazdýracaktý...
Cevat Çeþtepe Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.