Diken olup kalbime batsan da ince ince
Ona bile razýydým yanýmda kalman için
Anýmsa ne hayaller kurmuþtuk daha önce
Hiç ayrýlmayacaktýk hani ölene deðin
Þimdi özlüyor musun onu bilemem ama
Ben, susuz ýrmak gibi kanla avunuyorum
Ruhumsa delik deþik, dikiþ tutmazken yama
Hasretinle avunup öyle aldanýyorum
Yine de gör istemem nasýl aðladýðýmý
Ýnanmazsýn tahminim ardýndan akan yaþa
Üç beþ güzel anýyla yürek daðladýðýmý
Bilme sarýldýðýmý baðrýmda kara taþa.
Nazar mý deðdi bize çýkamadýk yokuþtan
Hicrana boyun eðip ayrý ayrý savrulduk
Uyanmak zor gelince gördüðümüz o düþten
Uzletin otaðýna ne güzel de kurulduk
Söz israftýr deyip de karýþýrken afaka
Tebdil-i mekân belki ýrama bahanesi
Yoksa uçup gider mi gözüme baka baka
Avucumda tuttuðum en son umut tanesi.
26 Mart 2014 / NÜS