Güneþe türkü yaktým ay ve mehtapta aradým seni yýldýzlara sordum birer birer galaksilerde bulamadým seni mecnunluk uzakta kaldý akýl baþtayken sordum seni yüzüme bakýp yok denince! kayan yýldýzlara kattým seni hey gönül hudutsuz haydut nefis denen eþkýya seni sorar durur hala
bilinmez dünyadan haber var söylenmedik türkülere yaktým seni ruhumda yapýldý türkünün bestesi bin türlü lisanla çaðýrdým seni güller soldu bülbüller sustu tabiri olmayan rüyalara verdim seni hey gönül arsýz haylaz nefis denen berduþ seni sorar durur hala
gündüzler çuvala girdide karanlýk gecelerde aradým seni sularda olmadýðýný bilince kristal kadehlerde içtim seni bir fotoðrafýn bile yok cebimde kara kalemle kâðýda çizdim seni yýllar var ki gelen giden yok en sonunda umudumdan attým seni hey gönül söz dinlemez edepsiz nefis denen soytarý seni sorar durur hala
Sosyal Medyada Paylaşın:
Jale Keskin (Karadurmuş) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.