ay akþamdan doðmuþ
nöbetteydi vadide ýþýðý
ufuk çizgisi morla kýzýl arasý
tepelerdeki aðaçlarýn
kimi masum bir ceylan gölgesi
kimi harami kýlýðýndaydý
hafif bir serinlik
yüzlerden usulca aktý
gök, verandaya sarýlmýþ
asma dallarýný okþadý
þimþek kanatlý bir baykuþ
menzile varmanýn telaþýndaydý
ve akþam karanlýðýnýn
geceye intikal zamanýydý
ay denize düþtü
limon çiçeklerinden bir buse
baygýn bakýþlarý ve
mahzun gülüþleriyle
bulutlara doðru uçuþtu
erguvan dallarýnda oynaþan serçeler
ömrü bir güne sýðan kelebekler
ve elleri yediveren gül fideli seyirciler
roman oldu, türkü oldu, þiir oldu
aþký kutsama zamanýydý doðanýn
tüm börtü böcekle bütünleþerek
özlenen birini bekler gibi
baharý beklemeleri ne hoþtu
ay’ýn öte yüzü bana düþtü
Hatice AK/16.03.2014
Not: Resim Eflatun YÜZBAÞIOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.