Biz, âciz figüraný kulluk hikâyesinin
Koþuyoruz peþinden hayatýn gayesinin
Artýk ardý göründü ömür sermâyesinin
Zaman sona zimmetli; O’na doðru akýyor
Güneþ batmaya yakýn göz topraða bakýyor.
Kahretse de Ýblis’i çýktýðýmýz basamak
Abes bildik bu yolda bir lahzâ duraksamak.
"Züldür" deyip insana günahý kanýksamak
Kalsa da bazen ramak, düþmedik þer aðýna
Talibiz dost baðýnýn gönüller otaðýna...
Yanýlýp baksak dahi alçaktan gelen sese
Bin nedâmet yükleriz boþ geçen her nefese
Ta ezelden baðlýyýz Kitâb-ý Mukaddes’e
Düþsek de bazen ye’se, etse de rûha tesir
Ýmaný saðlam olan þeytana olmaz esir.
Namert mahkeme kursa, eller sansa da sanýk
Caymayýz ahdimizden; Yaradan buna tanýk!
Resûl’e özlem ile gezeriz baðrý yanýk
Gâh gâfil, gâh uyanýk; bazen kaysa da zemin
Rahmân’ýn rahmetinden her zaman olduk emin.
Deseler ki "Gel, sen ol, þu cihâna Padiþah"
Dünyevî Sultanlýða aslâ etmeyiz tamah
Secde edip Allah’a; deyip O’dur tek ilah
Ayýrdýk sevap-günah; bildik neymiþ kâr-zarar
Yaradan’dan edip ar; ikrârda kýldýk karar.
Rehberdir Kur’an kula, âyan beyan kara, ak
Dara düþene Rabbi tek liman, tek sýðýnak
Dünya bize gölgelik, Firdevs yegâne konak
Kaptýrmayýz düþmana ölsek de kal’amýzý
Dost deriz Azrâil’e, bekleriz salâmýzý.
Mecit AKTÜRK
Berlin, 25.03.2014