Set çekip ferâsetle nefse taam hevese
Bir lahzâ dur! Kulak ver Rahman’dan gelen sese!
Ömür denen sermaye emanet bir candadýr
"Asra yemin olsun ki, insanlar hüsrandadýr!"
Bir dem ki; kadýn meta, cinsi hemcinsine eþ
Bir dem ki hem adeta "îmân elde kor ateþ!"
Ýbadetler ihlassýz, tövbeler gözde yaþsýz
Ölüler feryâd-figan, diriler pek telaþsýz!
Kullar kibir kölesi, haddini aþmýþ beþer
Hani dirilse meyyit dünyayý sanýr mahþer.
Leþ kargasýna benzer nefs-i emmare bu dem
Hem günaha sevkeder, sevabý didikler hem.
Sarsýlýrken serde us, iradenin kalesi
Dilden düþen daneler Ýblis’in nevalesi.
Çare; dua, tefekkür; Hakk’dan gelene rýza...
Ve yanmak pahasýna "îmâný muhafaza!"
Madem ki zemin kaygan, sarsýlmakta o temel
Akleden kullar için, hedef tek; "salih amel"!
Ve ram olup emrine, mü’mine farzdýr diye
"Hakka kulluða davet, hakikati tavsiye!"
Zayýf omuzlar için aðýr gelse de bu yük
Gerçek þu ki; her nefer davasý kadar büyük!
Çok olsa da zalimin, mel’ûn’un taraftarý
Ýnsan hedefe varýr; "Sabýr"sa anahtarý!
Mecit AKTÜRK