Nefret...

Benden sana gelsin bütün þarkýlar.
Ayrýlýklar ve kan kýrmýzýsý geceler.
Ölümün sýcak yüzü.
Ve taþlaþmýþ bir kalp benden sana.
Gözyaþlarýmý içime akttýðým gecelerde.
Ýntikam ateþiyle yanarken yüreðim.
Bir tükürsem diyordum lanet olasý suratýna.
Ey yar gözlerimdeki nefreti gör diye.
Uyuyamadýðým gecelerim var benim.
Ve sýrf o gözlerime bak diye.
Ölüme açtýðým savaþlarým var benim.
Sen benim elimden yarýnlarýmý aldýn.
Sen ciðerime kor ateþi düþürdün.
Damarlarýma iþledin önce.
Sonra hiçbirþey yokmuþ gibi.
Kalbimin fay hattýný kýrdýn.
Ýnanýrmýsýn bilmem ama 9.5 þiddetinde bir deprem.
Yýkýlan bir dünya ve altýnda bir ben.
Bir yýldýz kaydý sadece gökten.
Ve þimþekler bir bana çaktý.
Bir bana yaðmadý yaðmur.
Benim aðaçlarým hiç çiçek açmadý.
Ömrümü bir hiç uðruna harcadým.
Sana yazdýðým her ölümü.
Bana yaþattý kader.
Ben sana yazdým en berbat rolleri.
Ama ben oynadým hepsini.
Bir ben yaþadým kýþý.
Dýþarda bahar havasý.
Ve ben sonbaharý yaþadým.
Önce saçlarýma ak düþtü.
Sonra yaþ gözlerime.
Çýldýrasýya bir sevgi bu.
Yüreðim yangýn yeri.
Saat gecenin yarýsý.
Uyudu sokak köpekleri.
Kimsesiz çocuklar ve tüm aþýklar.
Uyudu benden baþka herkes.
Bir ben varým bu þehrin seni anýmsatan sokaklarýnda.
Sana susamýþ sana öfkelenmiþim.
Unutma ey yar...
Bir gece çýkagelirim.
Yarýnlarýmý geri almaya.
Ve sana uykusýz geceler býrakmaya...
Sosyal Medyada Paylaşın: