Pejmürde Yalnızlık

Susuyorum,
Adýmlarýmdan hisset tedirginliðimi..

Soðuk mevsim,
Aðýr bi sis çökmüþ benliðime..
Puslu bir yalnýzlýk var caddeler de,
Adeta kayboluyorum her sokak baþý..
Uçurum hayatlar, atlar hayalleri;
Baþý boþ her kaldýrým sahibi...

Bir bank buluyorum sensizlik manzaralý,
Gecenin en vakitsiz çýðlarýný atýyorum..
Bilmiyorum,
Duymuyosun sen her kalem haykýrýþlarýný..

Vakit ilerledikçe ýssýzlaþýyor yalnýzlýklar,
Ve dalýyoruz bi ayrýlýk düþüne;
Uyanmak icin çýrpýnýyor bedenlerimiz..
Artýk ben, benden cok uzakta;
Dillenmemiþ her gerçek gibi..
Amansýzca fýsýldar seni bana...

Ve sabahlardan bi haber,
Susuyorum..
Sessizlik çok þey anlatýyor senden..
Sanki tunçtan yaðmurlar yaðýyor,
Bense ýslak bi aþka þemsiye açýyorum..
Yurtsuz gecelere sahip çýkýyorum,
Aydýnlýða aldanýp,
Karanlýk sabahlara uyanýyorum...

Recep Hakan Açýkel
____HKN(ý)M_____


Sosyal Medyada Paylaşın: