Hayatta ne olacaðýn belli olmaz, Bir gün ölüm gelir kapýna, Acýnýn kokusu sarar etrafýný.. Hep duymak istediklerini duydun sen Belki hiç beklemediðin anda Gözlerin kapalý bakarken hayata Bir parça toprak olur bedenin..
Ölüm var Belki bu gün Belki yarýn Ölüm hep var Senin duyduðun kadar..
Ve bir sabah Güneþ doðmuyorsa güne Belki ölümün sesidir bu Yersizdir hep Þairin bir gün sonunu yazmasý kadar...
Son mu kulaklarýmda çýnlayan ? Her þeyi sonu ve baþlangýcý mý ? Cebinden Son þiirini çýkartýyor þair Elvedalara bürünen onca yüze Gözünden bir damla yaþla Ýçindeki çýðlarý döküyor gün yüzüne..
Bitti mi ? Bu kara kýþý donduracak, Elleri hiç olmadýðý kadar soðuk ve Hic dogmamýþ sözlere gebe kalbinde hala bir parça ö l ü m . . .
Recep Hakan Açýkel ____HKN(ý)M____
06.05.2014 00:36
Sosyal Medyada Paylaşın:
recephakan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.