S e N / 2
Korkuyorum,
Cesaretin kaleme düþen
gölgesiyim. .
Uykularýmý bölen yalnýzlýðýn gölgesi mi?
Yoksa gecenin sessizliði mi beni ürperten?
Bir uðultu kopar içimde,
Vahþetin adýný koyduðum yalnýzlýðým,
Matlýðýný yitirmiþ rüyalarýma gebe. .
En üryan duygularýma karþýn merhametim,
Vaktini doldurmuþ bir Âdemoðlu. .
Masumiyet sadece çocuklara özgü artýk,
Talan edilmiþ nefretimden çok gerçekler,
Bir nebze somurtur yüzümü. .
Ah sensizlik,
Hülyalarýn gerçeklerin çok ötesinde,
Hep yarým kalmýþ þiirler gibi. .
Anlam veremediðim uzaklýklar,
Çaresiz soðuk bir kaldýrým köþesi..
Uykumsa kapanmayan göz kapaklarým. .
Sanki bir baþka dile çevrilmiþ aþk,
Tercüme edemediðim garip bir aksaðýn. .
Ama hasretin dili hep ayný,
Asla deðiþmeyen gözlerimde saklý..
Ah dilim
Yense artýk beni
Susmasa gözlerine. .
Yer gök dillense
Þahittir aþkýma
Eller bilmese de. .
Recep Hakan Açýkel
19.09.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.