Sır Kapısı

sýkýntýlý bir günümde alýp baþýmý
çýktým þehrin kale burcuna
oturdum döndüm yönümü þehre
salladým ayaklarýmý surdan aþaðý
sis çökmüþtü üzerine.
.............
bir an duyar gibi oldum
kükrüyordu geçmiþten bir ses
"bre densiz bu ne cür’et bu ne kýlýk
burç baþýnda ne ararsýn
bilmezmüsün düþman karþý cenahta
okunu geren de seni ta yüreðinden
vurup bir hiç uðruna ölende"
.........
oysa yoktu ne muhasara ne gaza
ne düþman ne gaipten bir ses
sadece ben vardým
bir de ardýmda miyavlayan
yavru bir kedicik
sevimli mi sevimli tekircik
baþýný kaldýrmýþ bekliyordu
elimde olan simitdi derdi
belli ki açtý istiyordu
batan güneþi uðurlarken
kulaklarým hayal kumandanýn
gür sesiyle hala çýnlýyordu.
.............
hava kararmak üzereydi
güneþin ufki kýzýllýðýnda
sise bürünmüþtü þehir
içimden bir ses artýk dön diyordu
kale kapýsýndan çýkarken bir an
kendimi kale kumandaný sandým
ardýmda bir çeri varmýþcasýna
yönümü ona dönmek
kaþlarýmý çatarak sert bakýþlarýmla
sesimi gürleþtirip
"atýma çabuk eðer vurula
gaza var tez haber duyurula"
demek geldi içimden
baþýmý bir saða bir sola sallayýp
hýnzýrca tebessüm ederken uyandým
oysa çýkýþ kapýsýnda çeri meri yoktu
kýzýllýk silinmiþ gök kararmýþtý
kapýya iliþik çaðrý butonunu basarak
duraktan taksi çaðýrdým
gazaya giden kumandan edasýyla
taksiye atýma binercesine bindim
gözlerimi sýr kapýsýndan ayýrýrken
hayal dünyamdan uzaklaþýp
yönümü su gibi akan yola çevirdim. 270308 mcicek

Sosyal Medyada Paylaşın: