"Aþ!" deseler zorlanmaz, aþar Çin’in seddini
Kâinât kaðýt olsa hecelere dar eder.
"Boðaz Harbi" denince kalem bilir haddini
Akif ne yazmýþ görür; aczini ikrâr eder.
Cahil aranýyormuþ cesaret sýnavýna
"Hafýzým" deyip geldim öðrenmeden elifi.
Edep kýzdý, kükredi; gelme nefsin tavýna!
Destan bir kez yazýlýr, Akif’se müellifi.
Hakikat dile gelmiþ; zerre kadar yok kuþku
Ne kurgu var, ne hayal; ne de övgü düþlemiþ.
O ne müthiþ anlatým, o ne müthiþ bir coþku
Mahþerin mîzanseni iliðine iþlemiþ.
Ne hamasý bir destan, ne sýradan bir savaþ
Çanakkale, mazlûmun, gür çýkan feryâdýdýr.
Bu tarihi iyi bil! Hiç unutma arkadaþ!
Çanakkale, külünden, doðuþunun adýdýr!
Mecit AKTÜRK