ÇANAKKALE'DE ÖLMEK...
“Çanakkale’ de ölmek ne güzel…”
Denizlerde boðuldu demirden gemiler
Göðsünde þahadet büyütürken karadakiler
Karanfil rengi kan revan gecede
Al sancak uðruna
Bir hilal önceden kýldý ölüm namazýný…
Cennet… ki az sonra bir merminin sýcak teninde
Delinen siperler þahit
Saçýna Allah katýnda kýna vuranlarýn…
Kaburgasýný yýrtan mermilere inat
Ey ! Seddülbahir sen þahit ol (yukarda yaradan)
Siperlerinde ilahi aþk’a koþanlar/a…..
Birazdan ölüm kucak açacak bu topraða can verenlere
Mart bu ya
Çanakkale’de soðuk boðazdan esecek
Yutkunurken bir memleket…
Azgýn mermiler gemilerden yaðmur gibi düþerken
Gök küskün ölüm düþerken yüreðe
Toprak emzirecek kahverengi memesinden
Mehmet’im verirken nefesini…
Zulasýnda son mektubunu saklayan çavuþ
Anasýna haber salan son evlat
Bir Cuma sabahý içtiler mavi bir boðazýn kutsallýðýný
Daraldý soluklarý
Ellerinde derme çarpma, körkütük silahlar…
Ölüme meydan okudular
Baþlarýnda kuran
Biterse bitsin kurþun, süngüler ne diye…
Topraða bereket vatana kan gerek
Bir toruna memleket
Bir anaya namus
Bir vatan ana gibi kundaklamýþken bu evlatlarý
Ya ölmek ya dönmemek…
Çanakkale’ de ölmek ne güzel…
.
.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.