MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ÖLÜME KOŞAN KELEBEK...
DİLEK YILDIZI

ÖLÜME KOŞAN KELEBEK...





Kundaklanmýþ bir þiir emzirilir
Yüreði nasýrlý bir þairin ellerinde
Kýrmýzýya boyanýr birden tüm sokaklar
Ve geçit vermez karanlýk
Yollara gizlenmiþ ölümün suskun aðýtý…



Ve henüz hiç uçurtma yüzü görmemiþ mavi yüzlü çocuk/lar
Daha yeni kundaklanmýþ bir kentin ateþinde oynar
Bir alevin etrafýnda kanat çýrparken minik bir kelebek
“sen hiç ölüme koþan kelebekler gördün mü küçüðüm ?”
Küllerin arasýnda üç beþ umut…



Daha demin durdu saat on dördünde
Bahara ölüm ekti birileri
Birileri mart çiçeklerine sürerken matem
Bir yýldýz daha kaydý daha yeni açacakken (filiz)aydýnlýk…



Ýlkbaharýn ilk z/amanýydý
Ýlkin bir insan gömüldü ardýndan (sen) çocuk
Toprakta yazgýnýn kara kokusu
“sen hiç ölüme koþan kelebekler gördün mü küçüðüm ?”
Sana bunu yazmak hangi ilkbahara yakýþýr…




Takvimde kara bir leke
Tarihler hep ayýn on dördüne az kala
Suyun aðladýðý
Nehirlerin s u s -a d ý –(ð ý) an
Kara bulut, siyah yüz g/örümlüðü olmuþtu göðe
Sen ekmeðe giderken
Bir kelebeðin yaþam telaþýnda…




Sen hep on dördünde kalarak büyüyeceksin
Bir memleketin yüreðinde
Her kahvaltýda bir halk (herkes) seni bekleyecek
Ekmek kadar kutsal çocukluðun kadar masum bir o kadar aziz…



Sana bir masal bir de kýrmýzý karanfil getirdim
Sen hastanede günden güne eridiðin günleri unut diye
“sen hiç ölüme koþan kelebekler gördün mü küçüðüm ?”
Ben seni dün rüyamda gördüm
Annen sararken bedenini baban kucaklýyordu seni…




Uyanýp kan ter içinde karanlýklara seslendim
Pencere kenarýma konan kelebekleri kimse öldürmesin diye



-Kundaklanmýþ bir þiir emzirilir
Yüreði nasýrlý bir þairin ellerinde-



Kundaklanmýþ kalýn kara kaþlý bir genç büyür
Yüreði nasýrlý memleketimin koynunda
Beyaz kefen giydirir birileri kundak yerine
Henüz on dördü… bahara kanat çýrpacakken….






“sen hiç ölüme koþan kelebekler gördün mü küçüðüm ?”
“sen hiç ölüme koþan kelebekler gördün mü BERKÝN ?”










-rengi, ýrký, mezhebi, dili,ülkesi (çocuklarýn siyasi elbisesi olmaz ki ) … ne olursa olsun kelebekleri hep omzunda taþýyan çocuklara kimse ölüm kolyesini takmasa-


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.