Örerdi karanlýklar duvarlarýný yalnýzlýðýma
Üstü açýk, tavansýz odalar
Dört köþeli, dik yokuþlardaydý gözlerim
Özlemlerim yýldýz kaçkýný türkülerime sýzardý...
Zifirisi kundak olur geceye beþiðinde uyutmaz
Karadul zehri bir þiir þerbet olur aðzýmda
Aðýna takýlýr kuytusundaki aðlamaklar, damlalarýmla
Lal kalýr susarým susuzluðumda dudak kanatýr içerim
Bulutlarý sular gözlerim, ellerim dokunurken açelyama
Açýlýrým yelkovanýmdaki yelkenimle, zamansýz parmaklarýmla
Dokunur deniz bana, yakamozlu hatýralarýmda
Mavi çarþaf serilir hüznüme, üzerimdeki üstüme
Üþürken düþerim düþlerimin omuzlarýna
Yorgan yangýný isli gölgeler takýlýr peþime
Ve dün gibi aklýma gelirken sen, ben yanarým uykusuz gözlerimle
Kabuslar sýçratýr uyuyan duvarlarýmý,
Ellerim ayak bastýðýn yerlerde gezinir gizlice
Firarim olursun arayamam ayaklarýmdaki paslý prangalarýmla
Özledim, i s t e kalýrken kurumlu yanlarým yalar aklýmý siyahýnda
Sol yaným tuzak kurmuþ sabahlarýmda, vuruldum þafaklarda
Kör kuyularýna düþerken, kör kuytulu anýlarda boðulurum çýkamam
Çýrpýnýrým Karadeniz kaderimize çarparým kayalýklarýna
Ayaklarým batarken denize takýlýr martý uçamayan yanlarýma
Kestanesi batar ayaklarýma saklanýr yürek çiziðime
Gönüllü boðulurum vurgunluðumda
Sünger avcýsýnýn avuçlarýnda kalýr silemediklerim....
Çakar deniz ortasýnda fener karþý kýyýmda yanýp sönerken
Sen gül olursun, ben i s/ e senli gü(nl)lerin dikenini saplarým içime
Derininde kalan gemi gibi yavaþ yavaþ batarým gönüllüce
Rüzgar kokunu getirdiðinde örülü duvarlarým düþer üzerime
Altýna girerim yýkýntýlarýnýn kendi denizimdeki batýkla...