çokluðun yanýnda çoðalmak deðil marifet Marifet Yokluðun koynunda çoðalmaktýr Göðsümü daraltan her þeyden azat et beni yaþadýðým dünden unutamadýðým bu günden azat et içinden
ne zaman karanlýk çökse hücreme hüznün koynuna serilir yalnýzlýðým üþüyen yanlarýmýn öyküsünü yazar kalemim
bu gün de yazasým geldi geldide söz gümüþ sukut altýn dediler sukutuma sakladým suskularýmý
bilirmisin
seni sevmenin zamansýzlýðý yoktur zamanda zamanýn sýnýrsýzlýðý gibi aynalara gösterilmeyen bir yüz, yüze söylenmeyen bir söz vardýr hep
ve bilirmisin
ölüm kayýp deðildir aslýnda kayýp yaþarken yüreðindeki ölenlerdir sevgili
gün döndü geceye carmýha gerilir senli yanlarým yine Kaç mezar kazýlýrki bir ölüye… Kaç yaþam bir ölümdürki diriye
oysa
Dünya bir hayat öpücügü kadar anlamlý ve güzel olabilirdi Eksenindeki acýlarý teðet geçseydi eðer
Dün köklerimi sývazlayan ellerin Bu gün neden dallarýmý kýrar bilemedim seni tanýmadan önce yalnýzlýðýmý çok severdim Þimdi daha bi çok seviyorum galiba
Günler neden bu kadar uzun yýllar asýr gelir insana Bilirmisin zordur bu yolda tek baþýna yürümek Bunu en iyi sendeleyip düþenler bilir
Yinede Ne zaman seni düþünsem Küstürürüm koynumdaki nikahlý yalnýzlýðýmý
Gülerken aðlamanýn halleri vardýr Ýçimi acýtma Yüreðimi kanatma Ama yinede uzaðýmda durma gibi
Giden sendin kalan bendim Kalan yanlarýnýda götürseydin keþke
Can Cezayir AYDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
_SUSKUN_ŞAİİR_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.