Edebi bir kenara itipte Pervazsýzca her þeyi hay/kýrasým var tutarsýzlýklarý etiketleyipte p/azarda ulu orta s/atasým var zer zevatý önüme koyupta Çerine çöpüne bakasým var Piþmiþ aþa su katýp ortaya koyanlara Kepcenin sapýndan tutturupta buyur edesim var
çok þey diyesim var
Yada sus pus olup Özüme sözüme küsesim var
Yataðý döþeði unutupta Kuru bir yerde yatasým var
Dahada bir þey sorma bana
Çeketimi asýp bu alemin kapýsýna Sessiz sedasýz çekip gidesim var
‘’ sözün özü susmaksa baþka söz ne gerek gönül gözün açýksa gören göze ne gerek’’
Can Cezayir AYDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
_SUSKUN_ŞAİİR_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.