KONAN KELEBEK...

KONAN KELEBEK…..



Daha demin nemlenmeseydi karþýmdaki gök
Bu kadar paslý kalmayacaktý bakýþtýðým karþýmdaki parmaklýk…


Neden sora akþamlarý dallara konar þu kuþlar
Neden hep þehirlere tüner keder geceleyin…


Ve zulasýnda þiir saklayan bu deli þairler
Bu ýslak sokaðýn karþýsýnda omzuma çarpar apansýz
Oysa çok gündüz doðuracakken yarým kalmýþ þarap kadehi
Ýki mýsra tek yudum bir de zil zurna
Uyanmak var þafak vakti sevgili koynunda…


Daðlarýn etekleri zil çalarken sevinçten öpüþmelere
Sakýn sen uyanma ben aralarým perdeleri
Dýþarýda çýlgýn ýrmaklarýn taze sesi
Köz sýcaðýnda ýsýnsýn varsýn bir yanýmýz…



Kýrlangýç sevdasýdýr tavana çamurdan yuva yapmak
Ranzasýna sadýk bir mahkum yazarken kýrmýzý tuðlalara iki satýr
Badem çiçekleri erken açar kýþ umutlarýna
Firari rüyalar yürütse parmaklarýmý
Baþýmý unuttuðum yastýðým þahadet edecek üryan kalmýþ rüyama…




Ah þu gardiyanlarýn düdüðü yok mu
Yokluðunu bu kadar çalmasa
Ben çok volta atacaðým senli mavi göklerde
El koyacaðým tespihime, bu koca karanlýkta
Bir kelebek kondu sol omzuma bu akþam
Yemin bile edebilirim…



Kutsal yýldýzlar aþkýna…











Sosyal Medyada Paylaşın: