Dökülsün omuzlara, saçlarýn çözerek gel,
O elâ gözlerini iþveyle süzerek gel,
Gökyüzünde bir yýldýz kayar gibi, ardýnda
Nurundan, ýþýk dolu bir çizgi çizerek gel...
Son güzün güneþi de kaybolup gitmeden gel,
Gönlüm serdim yoluna, çok da naz etmeden gel.
Bak, açtým kollarýmý, artýk bekletmeden gel
O gülistan gerdana gülleri dizerek gel...
Atýver üzerinden o ince, ipek þalý,
Çiçek açsýn teninde, pembe bir bahar dalý.
Vazgeçip gerçeklerden, aþk dolu sevdâ dolu
Bir hayâl deryasýnýn içinde yüzerek gel...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.