HEP AĞLADIM
Dün yemyeþil dallar arasýndan
Meyveleri yerken mutluydum
Þimdi hayat son bahar gibi
Yapraklar dökülürken aðladým
Yeþil bir örtüydü her taraf sararýp soldu
Gözyaþlarým þimdi oldu çaðlayan
Felekle tek baþýma uðraþýyorken
Hayata küstüm, her gün aðladým
Kâh be felek ne ettim ben sana
Naçar koydun bu gurbet elde
Boynumu büküp yalnýz hallerde
Gözüm yollarda, bakýp, bakýp aðladým
Gün doðarken güneþi kýskandým aðladým
Kuzularý, kuþlarý, çiçekleri, arýlarý kýskandým
Kuzular anasýný arar çoban çalar kavalý
Ben onlara bakýp, bakýp aðladým
Yaðan yaðmura ýslanan otlara yapraklara
Susuz kalmýþ toprakta can buluyorken canlýlar
Çevremdeki insanlar mutluluða koþuyorken
Çaresiz bir halde onlara bakýp, bakýp aðladým
Vasýf’ým Geçmiþi hatýrladým dikenliymiþ yollarým
Zorluklar omuzumda imiþ nasýl dayandým
Felek gülmez yüzüme yollarým karanlýk
Yaratýlan güzelliklere bakýp, bakýp aðladým
VASIF TEMEL ÇOBANOÐLU
13.03.2014 PERÞEMBE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.