Susuzluðumun düþmaný gibi Yaðmura meydan okur senin gözlerin Ýçimde iki çýra Tutuþtur Üþüyorum yokluðun doðduðumdan beri soðuk bana Her an bunu yaþýyorum Kýyýsýnda dolaþalým rüyalarýn Ve seninle tavaf edelim Kalplerimiz Kabe’miz bizim Sevgimiz de bir dinimiz Vesselam Severek yapalým ibadetimizi Cennet bizi bekler Seviþelim...
Ne zaman ayaklarýn gelmek isteyecek bana? Ne zaman sesini duyarak aðlayacaðým? Kucaklarýmýz büyüsün Büyüsün sevgilerimiz aþsýn dünyayý Bir ufo ya çarpsýn Dönsün baþýmýz Hani hayalleri tutup zorla gerçek yapsak seninle Seninle nefes götürsek Mars’a mesela... Ay dansýmýzýn gölgesini düþürse denize...
Ve bu hayat boþluklar içinde yüzerken Cesetlerle bezenmiþ bir kan gölü Yakýþmadý bilirim bu þiirin sonuna... Lakin tiksindim artýk dünyadan Ýçi boþalan her anlamda Bir iz kaldý alnýmda Ve sol yanýmda Saklý cehennem vadileri içinde ölüler Siyaha varana dek beyaz içinde yüzerler Beyaza varana dek siyah.... Boþ ver bunlarý Ne diyorduk... Gel sar beni belimden Öp dudaklarýmdan Bir iz kalacaksa bugün benim alnýmda Bir iz de sen býrak dudaklarýmda....
............................................
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLDEN KIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.