Sayfalara sýðmýyor Senin siyah gözlerinde tutunduðum O dal Kýrýlmaz deðil mi? Ýçime sýðmýyor Bilinmezliðin esaret yurdunda kayboldum Kara gözlüm Teselli et beni Sýrtýma dokunsun ellerin Kýsacasý sarýl bana Benim olsun nefesin...
Ýçime bir hoþça kal deyip çýksam kapýdan Solan yaprak gibi dalýma bir eyvallah çeksem Kendimi verdiðim düzlüklerin yollarýnda eskisem Kimsesizliðimi bavul yapsam kendime Yüreðime sadece gözlerini alsam Kimsesizliðim in boynu bükülür mü biraz?
Uçurumu güzel bir hayat bu Dokundukça çoðalan toprak Duyuyorum bir þey var uzaklarda büyüyen Beni kendi açlýðýna Adak diye adayan Doysun ve sükun bulsun bu dünya biraz olsun Kara gözlerin kalsýn Bir de uzak sözlerin Kokunu bilmek isterdim caným yanmazdý Ama Kesilsin boynum Olsun
Bu Son perde oyunum Ýçimde hapsolmuþ nice nice kuþlar var.... Özgürlüðe benden sonra Onlar yüksekten uçsun.... ................................................
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLDEN KIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.