çýrýlçýplaktýk
yalýnayak
ve
iki kristal tünelden bakýyorduk dünyaya
hissiz bir masumiyet
saf bir mevcudiyetle
...
kendi gökyüzümüze yabancýydýk
geçip giderken yaðmur yükünde bulutlar
gri ve en korkaðý oynayan þeffaf küçücük damla
tutsaktý bir labirentte
yürüdüm
yürüdük...
bakmadý kimse bir esire
bizde bakmadýk hiç ardýmýza
varamadýðýmýz kadar yol yürüdük
hep duvar
ve
baþka, baþka sýnýrlar
kapýlar açýldý
kapýlar kapandý
ya içindeydik gerçeðin ya dýþýnda
siz de oradaydýnýz!
kendi bildiklerinizle
yapayalnýzdýnýz
benim olduðunum kadar
zaman kanatlarýnýn altýna aldý hepimizi
ve tanrý oradaydý
altýn ve gümüþ ýþýklarýn olduðu
varoluþ ve hakikatin kesiþtiði yerde...
hepimiz bir uðultunun eþsiz parçalarýydýk
oynuyorduk en bildiðimiz gerçeði
gözlerimiz kamaþýyordu
ve
sesleri ayýrt edemiyorduk henüz
sonrasý saydam bir saðanak kaymasý
yýldýz göçü belki
þeffaf gölgeler
hýzla ilerleyen þiddetli tufan
rahme düþen zerre
met cezir zamanýn kucaðýnda
þehadette doða ana
zamanýn içinde insan
insan ve
aslýna eremeyen bakýþlar
sýr küçük bir dakikaya sýðýyor
bilinmiyorken daha
ve hayat
uykuda bir cennet
uyanýklýðýn ardýnda þaþkýnlýk
düþlere bakmak çýplak gözle
aydýnlanmaktý keskin bir içgörünün eþliðinde
günün doðmasý
günün batmasý
sana
bana
yeryüzüne
-yere bakmak keder
göðe bakmak ise umut demekti
uçurtmanýn gölgesinde büyütmek ümitleri
ve kuyruðuna baðlamak düþleri
veya en kötüsünden düþüp bedbahtlýða
savrulmaktý yerin kuytusuna
sarýlmak sarmalanmaktý hüznün saðlam dehlizlerine
kendi ellerin
kendi ayaklarýnla
korkularý karantinaya almadan
onlarýn etrafýna bir çit öremeden
ve saklanamadan dairenin içine
hep hedeftik olacaklara
körebe kimdi
kimdi saklanan
belki ben
belki de sendin karanlýkta
hayat hedefin tam on ikisinde yatan gerçekliðe gebeydi
kaç adýmsa yürüdüðüm alçaldý baþým
alçaldý baþým
ve
gittikçe gömüldü hiçliðe
yazgýma sýðýnýyorum
yarý saydam boyutun içinde
sonsuzluða hapsedilmiþ yanýmla
fildiþi bir kule inþa ediyorum oyunun içinde
her tamamlanan oyunda yükseliyor kule
gün gelip daðýldýðýnda ilüzyon
sen
ben
hepimiz
kendi sonuçlarýmýzda doðrulacaðýz
en tepede ki kuleye varýnca
sen
ben
hepimiz
kendi sonuçlarýmýzda olacaðýz
en tepede ki kuleye varýnca
en tepede ki kuleye...
Bodrum/Mart/2014
Maide Yýlmaz Özgüç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Seyir LEOPARIN GÖZLERİ Kırık Aynada Vals zaman içi... Kupa Arabası GECE DÜŞLÜ KADIN papatya rüya mevsimi SİNEK VALESİ Kadındım Ben