Ýliklerin ýslanýr
Eðnini kurutamazsýn
Sen beni dert etme yük olur yüreðine
Deme
Bir ricam var uygun görürsen
Sen!
Kapat kirpiklerini biraz gözlerin dinlensin
Býrak feleðe, talihe verip veriþtirmeyi de
Akordu bozulmuþ bir yaþam bestesi
Dinlemek ister misin?
Yani benden
“Sormak istediðim bir þey var?”
Lütfen býrak soru sormayý
Kesmeden bi dinle hele
Çocukken üþütmüþ yüreðim
Niçin baktýn bana öyle
Evet, belki pabuçlarýmýn altý delikti
Evet, belki ýslak saçlarýma yel üfürdü
Ya ben öteki semtin çocuklarý gibi
Gülzarda yetiþen bir gül tomurcuðu deðilim
Ben kuru ekmeðe þükreden avam bir kadýnýn kýzýyým
Bunu söylemezsem lal olur dilim
Zikretmezsem adýný kalbim taþ kesilir
Her dem
Mevla’nýn ismi var idi dilinde
Sanki vahyin yaðmurunda yýkanmýþ ruhu
Yüzü ak pak temiz tertemiz
Gözleri kudret huzmesi
Gözleri miraç sürmesi
Gözleri kevser çeþmesi
Eli iþinle gönlü Allah’la meþgul!
Ne kadar direnirsen diren
Yazýk ki hayat boyun eðdiricidir
Evet, belki çaresiz
Evet, belki amansýz ama
Eyüp sabýrlý idi
Allahtan sonra tek inandýðým
Büyükannemin kýzý! Efsane kadýn!
Say ki
Güneþin son ýþýklarý
Yerini kýzýllýða býraktý
Soðuk ayazlý bir havada
Ürkek bulutlarýn damarlarýndan þiir saðdým
Karanlýðý arþýnlayan serkeþ hüzünlerin avucuna
Bir ürperme oldu ruhiyemin içinde
Diþlerim birbirine vurunca
Sýtma kýrdý kemiklerimi
Karným tok sýrtým pek olsaydý
Sahici avazlarla baðýrýrdým sokaklarda
Ýçimde dondu bu þehrin çocuklarý
Civan! Sen
Beni merak etmek için hafýzaný fazla zorlama
Ne kadehlerde dudak izim var
Nede þiirlerde geçti bir tek harfi adýmýn
Kalbin mutmain olsun
Bir nedeni yok yalnýzca eller mahremdir bana
Bizim buralarda
Ay gökyüzünü güneþten teslim alýr
El ayak çekilir kâinattan
Gecenin bir vakti feza morarýr
Sabaha karþý ayda çekip gider
Bu þehrin çatýlarýn
Ama ufuklarý geniþ, semasý lacivertimsi, güneþi kýrmýzý
Bu semt
Allah in cömertlik denizine yakýn
Endiþelenmen gereksiz aslýnda
Artniyetsizim! Ýnan
Hacimler açamam kalbimde sana
Ýstersen kusura bak
Her fukara gibi duygularým biraz daðýnýk
Belleðim lut gölü gibi
Kalp zembereðini her türlü ayardan boþalttý
Ruh, kývranýrken beden zindanýndan kurtulmak için
Bu labirentte
Bahtýn rengiyle, kaderin tavýyla oynamadan
Amansýz zamanla yoðrulurken yüreðim
Umuttan umudu kesmek hiç geçmedi fikrimden
Ne zaman merak tenime deðse
Ne zaman bam telime bir mýzrap vursa!
Ruhum küf tutmasýn diye kederinden
Sýrtýmý güneþe verdim
Rüzgâr yaktý güne soyunan saçlarýmý
Öyle caným yandý ki týrnaklarým sýzlýyor hâlâ
Sersem sersem
Hatýralar içinden bir baþka hatýraya geçtim
Meðer uzun zaman oldu içimde dünyayý boðalý
Koyverdim sahipsiz çýðlýklarý
Göz açýp kapayýncaya
Bir tek yýldýz kalmadý göðün yüzünde
Serpildi dilekler
Sessiz vadilere kavruk otlar gibi
Ýçimde varlýðýný hissettiren ve sebebini bilmediðim
Büyük bir boþluk var adý konmamýþ
Tadý tarif edilmemiþ bir burukluk musallat oldu kalbime
Artýk, kaldýrmaz bünyem daha fazlasýný
Manto aðýr gelirken
Bu koca dünyanýn yeisini sýrtýmda nasýl taþýrým ben?
Demiyeceðim!
Titreyen dizlerime inat
Ay kývrýlýrken
Güneþ sabahý beklerken
Gecenin kenarýna çekildim
Bir daha büyükannemden sabýr terbiyesi aldým
Sabýr bana sabretsin diye
Günlerce secdenin üzerine
Dudaklarýmdan þebnem þebnem dua döküldü
Çocukluðumun masumiyetine dayanarak
Feyzi benliðinin bir köþesinde uykuya yatýrdým
Ýçimde bir muþtu gibi telaþ
Ruhumu tavaf ediyor
Müjdelikmiydi o, müjdelikimsi bir þey miydi?
Sordum Allaha
Huzura giden yolun tasdiki kimdedir?
Sanýrým biraz sessiz söyledim iþitmedi
Kimbilir
Allah konuþacak olsa belki de utancýmdan kahrolurdum!
Mahucubiyetten alným terledi
Büyükannemin sesi
Kulaðýma çarptý bir þamar gibi
“Ah benim yüreði üþümüþüm!”
Her þey nasip kalemin elinde
Bu baðýrýþ çaðýrýþ ne diye?
O mertebeyi istiyorsan eðer piþeceksin!
Piþeceksin!
Týpký Mevlânâ’nýn dediði gibi
Kulluðunu Allah katýnda öyle yücelt ki
Allah, sana sorsun kaderine ne yazayým?
KAYIP YALDIZ