her şiir yaşamak için intihar düşlerimizi ertelemekti.

senden ayrýldýðým o sonbahar akþamýndan sonra
her gece þiir yazýyorum ve yazdýðým her þiirde
yarattýðým karakterleri öldürüyorum
hani ben öldürmesem kendimi öldürecektim.
bu yüzden her þiir intiharý mý biraz daha erteliyor.
ki bunu daha ne kadar erteleyebilirim bilmiyorum ama
her gün þiir yazdýðýmý söyleyebilirim.



bugün yine yazmak istiyorum,
hava da sanki þiir havasý
bulutlar kuzguni ve oldukça sert
yaðdý yaðacak,boþaldý boþalacak diyorum
ama tek damla yok intiharý mý ertelemek için



avuç arasý ayalarýmý açýyorum abandýðým yerden
gözlerimi kurak mevsimler gibi dikiyorum gökyüzüne
tanrýnýn yukarýda olduðunu da biliyorum
belki bir dua bir damla akýtýr diye
bildiðim bütün hatimleri indriyorum yaþamak adýna..



yaþamak adýna öldürmek zorundayým
bütün ebabil bulutlarý
çünkü ruhum yüksek basýncýn gölgesinde
kurak bir acýyla debeleniyor durmadan
hani tanrý ufak bir samyeli gönderse
karýþsa sýcak ve soðuk
boþalsa gök saklandýðý nehrin arkasýndan
ve sonra ben boþalsam
ne olacak,
ne olacak biliyor musunuz
bu þiir belki son þiirim olmayacak..


diyarbakýr/2014

Sosyal Medyada Paylaşın: