Geceyi cam bir makasla keserken
incindi hüzün
Sen saçlarýný usulca tara diye isra bir yoldan geçtim akþamlarý
Mart ve martýlar üç cümle avuçlarýna okunmuþtur gözlerim
yer küre yedi lal
Sen gülümsemeyi tut ben bulutlarý
bak ne çok kuþ konacak yaðmurlara
Sakladým elimdeki son tanrý güncesni
incindi cehhennem
her masal bir ateþ hýrsýzý dedim
haydi çal þimdi içimdeki molukülleri
Aklýndaki geçmiþ bir zaman kipidir
devriktir her acý
Demiþtim tuðrada yüzüm
ve bu mülteci hüzün
göçtür
benden sana
Unutma yaz bir yere
alfabeni okuyan her güz
sesimde
rüzgara çizilmiþ bir bahardýr
Ödeþmedir hayat dediðin Lila
beyazdan siyaha iki cümle
ölmek kadar somut ki sevmek
yeterlidir insan olmana
Ben, her yaranýn kabuðuna gök yüzü giydiren
hep incinen yer küre
desem ki toprak kalbi mum
erigyen bir empire
yansam yedi oktav
sýðarmýyým yüreðine
Orda bir duruþun olsun bir de þiirin
Deniz olsun gözlerindeki yedinci þerh
CC
....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.