SEN-BEN

Sen,
Lâv, ten.
Maðrur, þen,
Bitmez gülþen.
Yanarým gülsen,
Eþiðimdin bilsen.
Aþka tahammülsüz sen,
Hem yokluðuma üzülen.
Sýrça köþkümü harap eden,
Bin kez dönüp te,çiðneyip giden.
Viranýma kibrit çakan, yakan sen,
Vicdanýna inat, gamsýz bakan sen.
Ah! insafýna mahpus, yitik ben,
Ve yaþýný gözüne gömen.
Afet gözlerinde biten,
Anaforunda yiten.
Eczasýz esriyen,
Belâný giyen,
Susamýþ ben,
Bekleyen.
Lâl ten.
Sen…

14-ÞUBAT-2006
Sosyal Medyada Paylaşın: