TAHT-I BELKIS

Sen yakýcý cazibe,kaçýp yakalanýlan,
Mistik bir efsanenin, ulaþýlmaz ecesi.
Sen varýlmaz bir ufuk, her kez vardým sanýlan,
Ve cevabý kendinde saklý, sýr bilmecesi.

Sen koktun derininde, koklanan her çiçeðin,
Damla damla biriktin, aktýðýn her nefeste,
Kaç kez kanýna girdin, hapsettiðin gerçeðin,
Ve kaç can paraladýn, çaðýrdýðýn her seste.

Kaç ceylan boyun büktü,yokluðunun bahtýnda,
Kaç umut çare saydý, uðrunda intiharý,
Kaç Belkýs aðýrlandý gözlerinin tahtýnda,
Ve kaç asýr arandý, göklerinin baharý.

Efsunlu hikayeler ille de seni yazdý,
Lokman hekim seninle emledi yaralarý,
Kaç hüzün, bedeninde sen için mezar kazdý,
Ve kaç matem giymedi, sen diye karalarý.

Kaç þair sende buldu, yoðrulduðu mayayý,
Kaç aþýk gözyaþýyla senin resmini çizdi,
Kaç günahkar yormadý, sen diye her rüyayý,
Ve kaç Mecnun sen diye, uçsuz çöllerde gezdi.

Ah esrârengiz tutku! nere kaçýlýr senden,
Göklerin nârý biter, seninki hiç bitmez mi?
Bu kaçýncý ölüþüm, insaf et çekil tenden,
Ve kaçýncý dönüþüm, çiðnediðin yetmez mi?

10-ÞUBAT-2006


Sosyal Medyada Paylaşın: