Fýrtýnalar içinde, varoluþla, yeniden doðuþ arasýnda bir yerde, önünde sürükleyen ve üzerine gelen zamanýn cenderesinde, sahilinde oynaþtýðýn, korkularýn kadar büyük kaygýlarýn kadar derin olan bu deniz çeker içine çocuk merakýný cezbedip...
Aldanýþlar, yanýlgýlar gibi ardarda ve biteviye sýralanan dalgalar; kurtuluþa olan inancýný çürüten ve dünyada hiç iyilik kalmamýþ gibi esen rüzgarlarýn, vahþi neþ’’esi ve desteðiyle yeminlidir sanki bir çocuk merakýyla uzaklaþtýðýn sahili göstermemeye...
Yorulursun savaþmaktan kimi zaman... Vazgeçmek istediðin de olur bazen... Ama sen, herþeye raðmen gülümseyenlerdensen, ve ya bunu isteyenlerden.. Þunu hatýrla! O çocuðun, aðladýktan sonra iççekiþinin serbest kalmasýdýr buz tutan yürekleri ýsýtacak meltem...
Güneþ hala doðudan doðarken, bir gün gökkuþaðý rengini bulur sen de bir sahile vurursun dinince içinde fýrtýnalar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ali peltek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.