Buralara; ýþýðý dünyaya ulaþtýðýnda kendisi çoktan sönmüþ yýldýzlar kadar uzak ve yabancýydýnýz...
Elinizde, erguvani renklerle bezeli düþler haritanýz, dilinizde, efsunkar kelimeler; sesinizi duyacak, belki sizler kadar hüzünlü tanýþýk ruhlar aradýnýz. Yorulduðunuz da oldu ama býkmadýnýz. Kimi zaman zor da olsa ulaþtýnýz.
Baþkalarý da vardý... O baþkalarýna; kendisine yabancý olan ve sanki, öyle kalmak için yarýþan daha baþkalarýyla birlikte, kayboluþlar arasý duraklarda rastladýnýz.
Çabaladýnýz, onlarý kaybolduklarý ücralarda bulup kendi kuytularýyla yüzleþtirmeye, ama geniþ deðildi zaman; kendini yaratanýn sabrý ve merhameti kadar. Üzülerek anladýnýz.
En az, bir yalaný yaþadýðýmýz kadar gerçek olan; uykudan ve kaygýlardan artakalan, ve dar vakitlerde yaþanýlan bir þimþek yalýmýnda aynada görülen akisti, ömür denilen þey. Anlatmaya çalýþtýnýz...
Haklýydýnýz! Bir þiiri seyreder gibi bakmak vardý bu rüyaya... Bunun için; gören kalplerin, saklý gül bahçelerini aydýnlatan ateþ böcekleri gibi toplandýnýz...
Ýyi ki vardýnýz!
Sosyal Medyada Paylaşın:
ali peltek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.