Erendiz’den sinyal geldi, göðe doðruldu baþaklar
Mars’tan gülümsüyor þimdi ben deðil sizin bendeniz
Gökler çil çil gülümsüyor, horon tepiyor uþaklar
Sen takasýn, sen reissin ben ise esrik bir deniz
Seni duydum yaralandým
Aþk kibriti çaktýn yandým
Çamura-toza bulandým
Dalgam kýyýya kýyýya
Yol çaðýrýr uyanýrým, menzil lâlezarda bekler
Kendimi kartal sanýrým açýlýr hayal perdesi
Kuþlardan da utanýrým, hâlime güler çiçekler
Ýlk ýþýk gönlümü yoklar kimse bilmez nenin nesi
Ýçim lâvlar püskürüyor
Gönlüm önümde yürüyor
Sabrým asmada çürüyor
Nazla uyuya uyuya
Eyerlemiþler atýmý, yol göründü gün batýmý
Yâr giydirdi hilatýmý, seferim sýnýr ötesi
Pusat bilerek kuþandým, Türkçemle has sanatýmý,
Gezgin kuþlar göç yolunda, tek duyduðum turna sesi
Uyuma ey memleketim
Gazze yetim; Kudüs yetim
Yol azýðýmdýr bu betim
Artýk atanlar utansýn
Yusuf’u bir kör kuyuya;
Dalgam kýyýya kýyýya
Bahaettin KARAKOÇ
27.02.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.