MİRA-2
MÝRA…
Az sonra zamansýz birazdan
Alýp götürecek beni gizlice gece
Üç beþ vakit duracak ömrümün kýyýsýnda
(akrep telaþlý, dar aðacýna göstergeli )
Ya sen düþlerime geleceksin
Ya bana pusu kurmuþ gardiyanlar
Velhasýl uyutmayacak hiçbir þey…
Sabaha az kala akþamdan kalma yastýðým zaten uykusuz
Daðýlmýþ tespihim
Gök gri sürme çekmiþ sevdiðim beyaz buluta
Aðlamak topraða,yaþamak dar aðaçlarýnda
Ah birde alnýmý kirletmese baþýmý dayadýðým bu paslý parmaklýk
Ne çok izleyecektim seni bir yýldýzýn aydýnlýðýnda…
Dün yine Mira geldi aklýma
Firari yanlarým yarý isyanlý bakarken boz kýrlara
Prangalarý mý kýracaktý neredeyse düþlerim
Nemli bir gecede alt ranzadaki kan tükürdü dýþarý
Öksürdü derinden karanlýk
Saçaktaki bir serçe korkudan havalandý
Havalandýrma boþluðunda kanat çýrpýnýþý yankýlar
Ben gördüm, hücre gördü, ranzalar þahit dudaðýndaki kaný siliþine…
Dündü,dün gibi Mira geldi aklýma
-ölüme koþan kelebekler- kondu baþýma
Gökten aldýðým nefes zincir olurken nefesime
Nasýrlý dudaðýmýn arasýnda sýkýþtý Mira…
Susmak solumak kadar zordur
Ya da maviyi kelimelerle anlatmak
Sana
Küflü bir miras býrakacak sözlerim
Ben seni bulduðumda sen beni kurtardýðýnda
Heybemizden daha aðýrdý içimizdekiler
Bir ateþ, bir uzak kasaba birde gövdesinde yaralý uyuduðumuz çýnar…
“Ah bu kelepçeli hücrelerde uyanmasa düþlerim/ geçmiþ sýrtýmda yük olmasa/ koynumda eski sevdalarla sana koþacaðým/ belki de sana rüyalarýmdan bir þiir sunacaðým/ sen yaz sýcaðýnda ya da þubat soðuðunda kalma diye/ Neyse boþ ver sabaha az, bahara çok var/ Sen sakýn ha sakýn –ölüme koþan kelebekleri görme düþlerinde-/
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.