şubat kokusu...
þubat kokusu...
Az sonra asýlacak tüm kiraz aðaçlarým
Uçurtmalarýmýn boynu bükük kalacak
Salýnýrken yaðlý ilmekli mavi göðe
Kan döktürecek, yine kara bulut yaðarken usuldan….
Bir volta bir pusu, beni hep aðýrdan vuran
Birde hiç durmadan camlarýmý kýran kör olasý martýlar
Hangi vakit yosun kokusuna dalsam düþlerimde
Denize saldýðým çýðlýklar dolar yastýðýma…
**
Ýþte bu yüzden gün uyanmadan çektim içime topraðý
Acý tütün kuru kalýrken kenarýndaki dudaðýmda
Küflü duvarlar suliyetinin raksýnda, deli kaldý türküler
Çatlak kalmýþ ezgiler öpüþme hasretindeyken
Sen hiç bilmedin bilemedin…
Oysa iki öpüþme bir cennet olacak
Kýþ sonrasý bahar baþlangýcý þubat gibi
Henüz yeni doðmuþ bir çiðdem sen kokarken bu kýrlarda
Bu kadar aklýma girmeseydin bölünmezdi bu denli uykularým…
**
Paslý bir parmaklýðýn arkasýnda firari kalacaktý hatýra(n)m
Ben sana sen bana karýþacaktý sanki
Dýþarýda gün doðumu þafak bir de dudaklarýn gibi kýzýlken
Ýki öpüþmelik bir vakit
Gelip öpsen beni
Solmayacak dar aðaçlý kiraz çiçekleri(miz)…
Ya da boþ ver her þeyi
Sen bez bebeklerinle
Ben bilyelerimle maviye koþalým yaðmura inat…
Ne volta atayým, ne puslu bir oda hücrem olsun
Yokluðunun demir parmaklýðýnda zaman eklemesin peþimize yosun
Sen martýlara simit at mesela
Vapurlar her zamanki gibi dakik gelsin arkamýzdan köpük köpük
Saçlarýn güvertede daðýlsýn ben toplayayým
(öpmeyi bu kadar isterken dalgalarý)
Ya da býrak,
Býrak da bana..
Rüzgarlardan arta kalan kokun karýþsýn arta kalan yanýma….
-üþümeyelim vuslata kýþ düþmüþken ayazlar, en azýndan/hele de çýrpýnýrken sana kavuþma hasreti…/ rüzgar gelip kiraz aðacýna kondu bu sabah ( sen görmedin) / dallar uçtu erkenden/ takvimde sen ayrýlýk yýldönümü bu/ ilk çiçek sen oldun, açtýn/ içimde sen dýþýmda kara kura bir özlem/ esmer hasretler iþte/ boþ ver ya da al beni þu kirazlar açmadan önce/ -
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.