Ýçimi acýtýyor ülkelerin Aldýrmaz tutumu, Kalleþ ölümlerde! Masum insanlarýn, Hain bir bombalý tuzakla, Alýnýyor elinden, Yaþama haklarý... Dünyada yoksulluðun Ve cehaletin boy attýðý her yerde!
Ayný saatlerde birileri, Bol ýþýklý salonlarda Kanlý bifteðini ve þarabýný Döndürüyor damaðýnda; Yemek müziði çalýnýyor, Sindirimi kolay olsun diye!
Ve kýþkýrtýcý bir koku mütebessim, Kibar çehrelerin parýltýsýnda; Uzun, terli bir geceye hazýrlýyor kaný, Geniþleyen damarda!
Ýliþirse gözlerine belki, Görsel bir kayýt ilerde... Kayýtsýz kalmamak için dünyaya, Fotoðrafçýsýna ödül kazandýracak, Paylaþýlan bir fotoðraf o, sade:
“Gövdesiz küçük eli, Sýmsýký tutarken elinde! Hâlâ tüten enkazda, Kopuk bir elden ibaret çocuk, Ve kavrulmuþ anne!..” Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.